Verlichting
“Kleine gedichten voor kinderen” van Hieronijmus van Alphen is representatief voor de verlichting
De
verlichting is een periode die liep van ongeveer 1650 tot ongeveer 1800. In deze
periode was – eveneens als in de Romantiek- de natuur heel erg belangrijk.
Mensen gedroegen zich goed naar de natuur wetten.
Mensen vonden het ook belangrijk om in het hier en nu
te leven. Dus gewoon in het heden en niet te vluchten in het verleden of in de
toekomst. De verlichting is dus eigentijds.
Ook was het heel belangrijk om je eigen levensstandaard
te verbeteren, omdat deze volgens de mensen nog niet goed genoeg was. Je was
gewoon zondig en dat moest veranderen, anders vergaf god je niet en dan kwam je
niet in de hemel. Je leefde op aarde voor God en de ultieme beloning was om na
de dood in de hemel te komen en daar het eeuwige leven te
krijgen.
De levensstandaard moest dus verbetert worden. Dit ging
natuurlijk niet alleen maar om je goed gedragen om dan in de hemel te komen,
maar ook de dagelijkse dingen moesten een beetje veranderen. Dingen zoals
onderwijs moesten ook belangrijk worden in de samenleving.
Vrijheid was heel belangrijk in de verlichting. Je had
vrijheid van godsdienst. Dat betekende dat je in elke god mocht geloven. Er
leefde dus veel godsdiensten naast elkaar.
De vrijheid van meningsuiting is ook een thema uit de
verlichting. Mensen mochten hun mening openlijk uitspreken, wat in het verleden
wel eens anders is geweest.
Verder was vrijheid van handel ook erg belangrijk.
Hierdoor kwam het uitvinden van de drukpers, waardoor er op grote schaal boeken
konden worden gedrukt en ook de wat lagere standen beschikking kregen tot boeken
en zo ook leerden lezen.
De mens in de verlichting was ook overtuigd van de
goedheid van de mens. Rousseau zei: “een kind is vanaf de geboorte geneigd
goed te doen, maar wordt door de maatschappij bederft.” Dit geeft heel goed aan wat mensen dachten in die
tijd. Ze dachten dus als je een kind vanaf zijn geboorte z'n gang laat gaan dat
het kind een goed persoon wordt in de samenleving en niemand kwaad zal
doen.
“Kleine gedichten voor kinderen” is een bundel die voor kinderen gemaakt is, maar deze is ook heel populair bij de oudere mensen. Veel gedichtjes gaan over kinderen en dan verwacht je al een beetje een verlichting gedicht vanwege mijn laatste puntje dat ik net heb genoemd: Een kind is vanaf zijn geboorte goed, maar wordt bederft door de maatschappij.
Hieronijmus van Alphen stond niet helemaal achter deze stelling van Rousseau, omdat van Alphen het kind zag als iets dat je zelf kon invullen in het leven. Het kind kon je of goede dingen leren, zodat het goed werd of het werd verwaarloosd in de opvoeding en daardoor slecht.
Daarom had van Alphen in een aantal gedichtjes een opvoedkundige toon, zodat de mensen met kinderen wat beter in de opvoeding werden en dat zo de kinderen allemaal beter werden en niet meer werden verwaarloosd in de opvoeding
Mijn speelen is leeren, mijn leeren is
speelen,
En waarom zou mij dan
het leeren verveelen?Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak.
Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken;
Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken,
't is wijsheid, 't zijn deugden naar welke ik haak.
Je ziet in dit gedicht heel duidelijk
de opvoedkundige toon. Het kind moet je wijze dingen leren, want dit is waar het
kind naar verlangt; “'t is wijsheid, 't zijn deugden naar welke ik
haak.”
Zo heeft van Alphen tal
van dit soort gedichtjes met deze opvoedkundige toon erin.
Conclusie
“Kleine gedichten voor kinderen” van Hieronijmus van Alphen is wel degelijk representatief voor de verlichten. Er komen weliswaar niet veel motieven van de verlichting in voor, maar een heel belangrijk punt uit de verlichting komt er wel in voor. Dit belangrijke punt is natuurlijk het goed opvoeden van de kinderen en ze alle kennis geven die je zelf hebt. Het is belangrijk voor het kind om veel te weten te komen. Zo gaat het kind vanzelf goed functioneren in de maatschappij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten