modern leesverslag bonita avenue

Standaardinformatie:
Titel: Bonita Avenue
Schrijver: Peter Buwalda

Aantal pagina's: 543
Jaar en plaats van uitgave: De Bezige Bij, 2011
Druk: 5^e druk
Genre: roman

Samenvatting

Eigenlijk spelen er drie hoofdverhalen in het boek. Het eerste in 1982, het ander in 2000, en het laatste in 2008. De hoofdstukken in het boek zijn niet chronologisch, deze samenvatting wel.
In 1982 woont te familie Sigerius in Amerika, aan Bonita Avenue. Siem Sigerius is hoogleraar wiskunde en ging als judoka bijna naar de Olympische Spelen.
In 1998 ontmoet Aaron Bever Joni Sigerius. Ze krijgen verkering. Aaron heeft een foto gemaakt van Siem Sigerius, die, nadat de universteit waarvan hij rector magnificus is een roeiwedstrijd heeft gewonnen, met de studenten zijn kleren uitdoet en rondrent.
Tijdens de vuurwerkramp in Enschede, mei 2000, krijgt Siem te horen dat zijn echte zoon, Wilbert, vrijkomt uit de gevangenis. Ook ontdekt hij dat zijn (stief)dochter Joni een pornosite heeft. Wanneer hij naar bewijzen zoekt in het huis van Aaron, komen zij plotseling thuis. Ze begrijpen dat ze zijn ontdekt. Siem rent verward het huis uit. Joni en Aaron gaan uit elkaar. Aaron wordt depressief en Joni vertrekt naar Amerika. Eind 2000 besluit Joni haar zeiljacht te verkopen en belt Aaron, die nog steeds, zwaar depressief, in Enschede woont. Ze besluit naar Nederland te komen en treft Aaron verward aan.
Wanneer ze naar het zeiljacht gaat ontdekt ze haar met vliegen bedekte vader. Hij heeft zelfmoord gepleegd.
Dan is er ook nog het verhaal dat zich afspeelt in 2008. Joni runt inmiddels een bedrijf in Amerika, Aaron gaat naar de psychiater om van zijn psychose af te komen. Tineke is alleen achtergebleven na de zelfmoord van Siem.

 Mijn Verwachtingen

Mijn verwachtingen van dit boek waren redelijk hoog, mijn ouders hadden beide dit boek gelezen en waren er enthousiast over en raadden het mij aan.

Ook meneer Phillipsen had de klas het boek aangeraden, i.v.m. een bezoek van Peter Buwalda aan onze school, hij gaf ons toen een uittreksel van het boek, van de eerste 2 of 3 hoofdstukken.

Na dit gelezen te hebben was ik nieuwsgierig naar de rest, en heb ik het zelf ook gelezen.

Motieven en thema

Het boek heeft meerdere motieven.

Moord/dood : Er gaan verschillende personages dood in het boek.

Wilbert, heeft iemand vermoord. Daarom heeft hij ook in de gevangenis gezeten.

Siem pleegt aan het einde van het boek zelfmoord en vermoord zijn eigen zoon.

Romantiek : Er zijn 2 verschillende romantische relaties in het boek. 

Aaron en Joni & Siem en Tineke, tussendoor ook nog een relatie van joni en een winkelier in hun straat.

Seks: Joni en Aaron hebben een pornosite waar Joni naakt op foto’s staat. Zij verdienen hier ontzettend veel geld mee. Dit komt steeds weer terug in het boek.

 Thema:

Het boek heeft niet duidelijk 1 concreet thema, er lopen veel verschillende verhaallijnen door elkaar, en de ene keer speelt het verhaal zich af in het heden, de andere keer in het verleden.

Het enige thema wat uiteindelijk steeds terugkomt is dat alles verkeerd afloopt.

De site van joni en aaron wordt ontdekt, wilbert wordt vermoord door zijn eigen vader en de relatie tussen aaron en joni houdt niet stand.

Beoordeling

Schrijfstijl: de schrijfstijl is makkelijk en direct, het enige wat het boek soms een beetje lastig maakt is dat het verhaal telkens vanuit de ik-vorm geschreven wordt, maar dat de ik persoon steeds iemand anders is, siem, joni of aaron.

Ook is soms niet duidelijk of er nu iets uit het verleden wordt verteld, of dat dit zich afspeelt in het heden.

Hier moet je echter even aan wennen, als je eenmaal in het boek zit, heb je hier geen/minder problemen meer mee en leest het makkelijk en snel weg.

Verder is de schrijfstijl in het boek vrij direct, dialogen komen soms bot over en gebeurtenissen worden soms zeer nauwkeurig beschreven (bijvoorbeeld hoe Siem zijn eigen zoon in stukjes zaagt om het lijk makkelijker te vervoeren).

Dit maakt het wel weer makkelijker om te begrijpen, maar ik kan me  voorstellen dat er mensen zijn die dit onprettig vinden om te lezen.

 Ruimte: Er zijn verschillende belangrijke plaatsen in het boek.

- Enschede: Hier woonden Aaron en Joni rond 2000

-Los Angeles: Hier woont Joni in 2008 en heeft er in haar jonge jaren gewoont met haar gezin

-Venlo : Hier woont de familie Sigerius een geruime tijd.

Eindoordeel
Ik vond het een leuk boek om te lezen, voldeed aan de verwachtingen die ik ervan had.

Er gebeurt veel door elkaar, en het boek daagt je wel een beetje tot nadenken uit.

Hierdoor blijft het leuk en spannend om te lezen.

Het einde vond ik een beetje een anti-climax, ik was vanaf het begin van het boek al benieuwd hoe het af zou lopen en het einde lijkt een beetje afgeraffeld.

Zou je ook als een pluspunt kunnen zien, omdat je zelf een eind aan dit open einde zou kunnen bedenken.

Kortom; een leuk boek, wat ik iedereen aanraad

cijfer, bij gebrek aan kennis hoe ik zo'n balkje maak, 8.

verwerkingspodracht stromingsboek bint

F. Bordewijk, Bint
Amsterdam, 1995, 29^e druk (1^e druk 1934)
78 pagina’s

Genre: psychologische (school)roman

Samenvatting:

Het boek begint met het moment dat De Bree het eerste lesuur gaat geven als een nieuwe leraar op de school; zijn voorganger is weggepest. Hij komt in de ergste klas van de school, namelijk 4D terecht, die hij al gauw de Hel noemt. Hij laat echter meteen zijn ijzeren discipline merken, en laat acht leerlingen nakomen. Tijdens het eerste lesuur verklaart De Bree de Hel letterlijk de oorlog. In de pauze maakt hij kennis met de andere docenten. Hij spreekt voornamelijk met Remigius, die hem het een en ander vertelt over Bint, het schoolhoofd. Toch laat hij hierover niet veel los. In de loop van het verhaal blijkt dat hij alle vier klassen waarin hij les geeft, namen geeft. Hij benoemt ze tot de bruine klas, de grauwe klas, de bloemenklas en de hel. De Bree ziet niet alleen de klassen als wezens, maar ook de school, het systeem van de school en praktisch alles wat ermee te maken heeft. Individualiteit bestaat niet. Bij de eerste rapportvergaderingen wordt er snel doorheen gewerkt - zoals altijd eigenlijk. Echter bij Van Beek, een leerling, houden de docenten iets langer stil. Geruchten gingen namelijk dat wanneer deze een onvoldoende zou staan, er een poging tot zelfmoord zou volgen. Maar omdat er geen uitzonderingen worden gemaakt, trekken zij zich hier niets van aan. Later blijkt dat Van Beek in een gracht is gesprongen. Hij werd gered, maar overleed later - best ironisch eigenlijk - aan pneumonie. Er komt niet veel later een kleine oproer op school, die Bint al had voorzien. De orde herstelt zichzelf automatisch en wat er met Van Beek is gebeurd wordt doodgezwegen. Een soort tweede helft van het boek gaat over een lange fietstocht die gemaakt wordt met alle klassen. Zoals altijd wordt de Hel opgesplitst in twee helften. De Bree zou in eerste instantie niet meegaan. Maar omdat een leraar die een helft zou krijgen eerder dan verwacht een kind krijgt, gebeurt dit alsnog. Ongeveer halverwege wordt Te Wigchel ziek en moet veel hoesten. De Bree besluit een kortere route te volgen. De klas heeft er moeite mee, maar ziet wel in dat dit het beste is voor hun medeleerling. Na in een herberg geslapen te hebben, missen er twee mensen. De Bree maakt zich eerst ontzet-tend druk en is razend. Toch niet veel later valt er een kwartje bij hem en komt hij tot rust. Later blijkt dit kwartje te zijn dat het vermiste tweetal alsnog de tweede route heeft gefietst. Door alle ervaringen van het afgelopen jaar, besluit De Bree langer op de school van Bint te blijven. Dit i.p.v. het plan om maar één jaar in te vallen. Het volgende jaar blijkt Bint op te zijn gehouden en een ander het van hem over te hebben genomen. De Bree snapt het niet volledig, en zoekt daarom Bint tot twee keer toe op. Beide keren weet zijn dochter te melden dat hij weg is, dat ze niet weet waarheen en tevens niet weet wanner hij terugkomt. Uiteindelijk begrijpt De Bree dat Bint contact heeft verbroken met iedereen, ook met de school en alles er omheen.

B . De stroming van het boek is de ‘Nieuwe Zakelijkheid’.
De kenmerken van de nieuwe zakelijkheid zijn:
1. nuchtere, kernachtige, strakke, sobere en harde stijl;
2. weinig plaats voor gevoel;
3. geen versieringen of mooischrijverij;
4. korte zinnen, zoeken naar de essentie, reportagestijl;
5. eerbied voor de gewoonste dingen;
6. maatschappijkritiek;
7. scherpe tegenstellingen. 
1/2: In het gehele boek worden vrijwel geen emoties weerschreven, worden deze wel beschreven dan is dat zeer kort.

Zo komt De Bree er op een soort klassenuitje achter dat 2 van zijn leerlingen er vandoor zijn gegaan. Kort wordt dan zijn emotie geschreven waaruit blijkt dat hij woedend is, maar 3 zinnen later worden deze emoties al weer genuanceerd en wordt er weinig aandacht meer gegeven aan zijn woede.



3/4: Vrijwel niets wordt uitvoerig beschreven, alles is zeer zakelijk en kort.
Zoals bijvoorbeeld hier te zien uit het volgende fragment

Opeens kwam er iets anders. Het was geen gedachte. Het was misschien een ingeving. Het kwam niet uit de as. Het kwam niet langs de spaken. Het kwam van heel ergens anders uit het wijde buiten. Hij keek op.

5: Tijdens het klassenuitje merk je dat De Bree veel bewondering voor de natuur heeft.

6: Komt niet heel veel voor in het boek, wel in de vorm van dat het systeem van Bint optimaal is en dat dit ''helden'' zal voortbrengen in de maatschappij.
Kritiek op de maatschappij is er vooral in de vorm van dat er een gebrek aan tucht en discipline is, iets wat in Bints systeem overheerst.

7: Tussen de klassen die de Bree lesgeeft. De Hel, waar allerlei lelijke, niet uitermate slimme figuren tussen zitten en De Bloemetjes, waar normale en slimmere kinderen tussen zitten.
Ook is er enig contrast tussen het systeem van bint, de discipline en de tucht vergelijken met de buitenwereld, die Bints methode (volgens mij) niet helemaal goed keurt, en zich er op gegeven moment ook tegen afzet (Nadat een leerling zelfmoord heeft gepleegd komt er een opstand op het schoolplein).

 

klas 4 samenvatting goud eitje

samenvatting 'het gouden ei'

Samenvatting van ‘Het gouden ei’

Auteur: Tim Krabbe.

Genre: psychologische roman/Misdaadroman.

Auteur: Tim Krabbe'
Titel: Het gouden ei, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam, 1991-8, 98 blz. (eerste druk in juni 1984).
Genre: Misdaadroman / Psychologische roman.

Rex Hofman en zijn vriendin Saskia Ehlvest zijn onderweg naar hun vakantiebestemming ;Dijon, wanneer ze een stop bij een tankstation houden om te tanken. De twee krijgen ruzie maar leggen het al snel bij en begraven als vredes/liefdesteken twee muntjes. Vervolgens gaat Saskia nog ‘even’ wat te drinken halen uit het winkeltje bij het tankstation. Tijdens haar afwezigheid denk Rex terug aan een droom die Saskia drie jaar geleden had. het was hun eerste gezamenlijke vakantie, de benzine was opgeraakt, waardoor Saskia drie uur lang in de auto had moeten blijven zitten terwijl hij benzine aan het halen was. Ze was toen verschrikkelijk in paniek geraakt en had gedroomd dat ze opgesloten zat in een soort gouden ei en verlaten door de ruimte vloog. Op begeven moment, wanneer Saskia maar niet terugkwam uit het winkeltje, werd Rex onrustig. Hij maakt nog een foto van het tankstation voordat hij op zoek ging naar zijn vriendin. Helaas schijnt niemand haar gezien te hebben en is ze onvindbaar, Saskia is spoorloos verdwenen.

Een paar jaar later brengt Rex zijn vakantie door met zijn nieuwe vriendin Lieneke. Hij vraagt haar ten huwelijk, hoewel hij de verdwijning van Saskia nog steeds niet vergeten is, dit staat dan ook tussen Rex en Lieneke in.

‘s Nachts heeft Rex een verontrustende nachtmerrie over een gouden ei. Net als Saskia destijds had.
Na de vakantie begint Rex een zoektocht naar Saskia. Hij laat allerlei advertenties in Franse kranten plaatsen, wat weinig waardevolle reacties oplevert. Op één reactie na: die van Raymond Lemorne.

Raymond Lemorne, is een gelukkig getrouwde scheikunde leraar met twee dochters, oftwel een ogenschijnlijke normale man die toevallig op een dag per een meisje redde van een verdrinkingsdood. Nadat hij ontdekt heeft in staat te zijn tot een heldendaad als deze vraagt hij zich af of hij ook in staat is een misdaad te plegen. Dus besluit hij voorbereidingen te treffen voor zijn misdaad; hij verbouwt zijn vakantiehuisje om zijn toekomstig slachtoffer in op te sluiten, koopt een pistool ,een pot chloroform,en een oud matras, en dood zelfs twee kampeerders als wijze van oefening. Hij gaat bij een tankstation staan met zijn ene arm in een mitella met het plan een buitenlandse vrouw vragen hem te helpen bij het aankoppelen van zijn aanhangwagentje om haar vervolgens te bedwelmen met zijn chloroform. De eerste paar keer mislukt het, totdat hij Saskia treft die geïnteresseerd is in zijn R-sleutelhangers en hem denkt te kunnen vertrouwen vanwege de foto van zijn gezin in zijn auto. Dit is saskia’s einde geworden.

Raymond Lemorne komt na de advertentie naar Amsterdam om aan Rex aan te bieden al zijn vragen te beantwoorden op één voorwaarde ; hij moet hetzelfde ondergaan als saskia destijds. Wanneer Rex Raymond ziet herkent hij hem als de man met de mitella die hij destijds bij het benzinestation gezien had en stemt in met zijn voorwaarde, hij kan niet langer leven met de onwetendheid.Dus rijden Rex en Raymond samen naar hetzelfde benzinestation, waar Rex gedwongen word een koffie met slaapmiddel te drinken, en terwijl hij in slaap doezelt vertelt Lemorne hem wat hij destijds met saskia gedaan heeft. Wanneer Rex ontwaakt ligt hij op een matras in een doodskist, levend begraven.

Lieneke onderneemt nog een zoektocht naar Rex, maar tevergeefs, beide Rex en Saskia zijn voor altijd spoorloos verdwenen

verwerkingsopdracht klas 5 supertex

Zakelijke gegevens

Titel: Supertex, 202 blz.
Auteur: Leon de Winter
Verschenen in: september 1991
Druk: Grote Lijsters 2005
Uitgeverij: Wolters-Noordhoff, Groningen

- Genre
Het hoofdgenre van het boek kan worden ingedeeld bij epiek, de verzamelnaam voor producten van verhalende literatuur. Het is een fictioneel boek. Het sub-genre van Supertex is de roman.

De samenvatting

Hoofdstuk 1:
Max Breslauer zat in de spreekkamer van dr. Jansen in Amsterdam. Hij zat op de sofa en de vrouw van rond de zeventig zat naast hem. Ze was geen joodse psychiater en daar had Max bewust voor gekozen. Ze stelde wat routinevragen over zijn eetgedrag, hoe hij sliep en waarom hij de vorige keer zijn behandeling zo plotseling had afgebroken. Max was toen na de dood van zijn vader geweest vanwege zijn impotentie. Dr. Jansen informeerde verder naar zijn moeder en zijn broer. Max vertelde haar dat zijn broer Boy in Casablanca woonde, maar dat hij niet wist waarom. Een deel van zijn probleem had daarmee te maken. Hij wilde het verhaal vertellen en begon met ‘vanmorgen’.

Hoofdstuk 2:
Max moest een telefoontje plegen met iemand in Thailand en had daarom vroeg de wekker gezet. Maria, zijn vriendin, werd er wakker van. Hij moest bellen omdat een transport van kleding nog niet gearriveerd was. Toen hij ontdekte dat zijn secretaresse de verkeerde papieren had meegegeven, kon hij niet bellen naar Thailand. Daarom belde hij zijn secretaresse Yvonne op en ontsloeg haar, hoewel ze zeker wist dat ze de goede papieren had klaargelegd. Max besloot om zijn papieren zelf op te gaan halen. Binnen een kwartier zou hij naar zijn kantoor kunnen rijden en weer terug. Zonder te douchen kleedde hij zich aan, nam afscheid van Maria en sprong in zijn dure Porsche. Hij scheurde met grote snelheid door de straat. Voor zich dook plots een chassidische familie op en hij remde uit alle macht om op tijd stil te staan. Toch raakte hij een klein jongetje. De familie werd boos en hij bood de familie geld aan, hoewel hij goed wist dat vrome joden op zaterdag geen geld aan mogen nemen. Dit maakte het er niet beter op. Hij belde zijn advocaat Robbie en een ambulance. Max raakte het slachtoffer aan en de jongen begon te gillen. Twee van de omstanders sloegen hem weg van de jongen en een derde gooide een steen door de voorruit van zijn auto. Samen met Robbie arriveerde ook de politie en deze begonnen meteen een onderzoek naar Max’ snelheid. Advocaat en agenten redetwistten erover en Robbie trekt aan het langste eind. Daarna schold Robbie Max uit, omdat hij zo hard reed en zei dat het hem wel eens zijn rijbewijs zou kunnen kosten.
Max kwam toch nog op kantoor aan en zag dat hij de verkeerde stapel papieren had meegenomen. Hij belde naar Thailand, maar het gesprek verliep niet echt goed. Hij dacht aan de joodse jongen die hij had aangereden en aan diens vader, die vond dat een ‘jood in een Porsche’ niet kon. Vooral dit zat hem dwars. Hij besefte dat hij in een crisis zat, belde dr. Jansen en ‘boekte’ haar de rest van de zaterdag voor dubbel uurtarief. Daarna belde hij zijn secretaresse Yvonne om zich te verontschuldigen en haar weer aan te nemen. Zij weigerde echter.

Hoofdstuk 3:
Dr. Jansen vroeg Max waarom hij geraakt werd door het verwijt van de Joodse man. Max legde uit dat zijn broer hem ook ‘een jood in een porsche’ genoemd had. Toen hij begon af te dwalen, maande dr. Jansen hem om terug te keren op het oorspronkelijke onderwerp. Ze herinnerde hem aan zijn behandeling vorig jaar en wilde meer weten over zijn vader en diens dood.

Hoofdstuk 4:
Zijn vader Simon Breslauer was verdronken in de Loosdrechtse plassen en uit het onderzoek bleek dat hij te veel gedronken had en hierdoor hartaanval had gehad. Max vertelde over de jeugd van zijn vader in Polen en over zijn grootouders. Zij waren overleden in de Tweede Wereldoorlog en Simon had verschrikkelijke dingen meegemaakt. Na het eind van de oorlog ging Simon naar Israël, daarna weer terug naar Europa. Hij begon in Amsterdam een kledingzaak en in dertig jaar tijd had hij 29 vestigingen van SuperTex opgericht. Max vertelde verder over zijn moeder, wat voor een karakter zijn vader had en hoe hij zich thuis gedroeg.
Toen kwam zijn eigen jeugd ter sprake en zijn studententijd. Hij zette zich af tegen zijn vader omdat hij het niet goed met hem kon vinden, en ging rechten studeren. Na verschillende omwegen en baantjes, kwam hij alsnog bij zijn vader in het bedrijf te werken. Hij beschreef zijn eerst reis naar Milaan en hoe hij een contract voor zijn vader in de wacht sleepte.

Hoofdstuk 5:
Zijn vader was echter niet blij met het illegale contract en daarom richtte Max een eigen BV op. Dr. Jansen vroeg hem waarom hij dan toch bij zijn vader bleef werken. Max antwoord dat het natuurlijk voor het geld was, want zo aardig was zijn vader niet. Zijn psychiater vroeg toen of hij zijn vader kon omschrijven. Dat kon Max niet zomaar, maar hij kon nog wel meer over hem vertellen.

Hoofdstuk 6:
Max had door dat hun Supertex winkels de mooiste tijd achter de rug hadden. Hij wilde daarom meer casual en chique kleding gaan maken. Met een groep filiaalhouders had hij gewerkt aan een plan en een presentatie. Toen hij die aan zijn vader liet zien, was deze in slaap gevallen. Thuis dronk Max een fles sterke drank. Toen zijn vader zijn excuses had aangeboden, ging hij weer weg. Max liet hem uit en wilde hem bijna met een schaar vermoorden. Max bedaarde door wat zijn vader zei over een foto van hun tweeën en Max schaamde zich voor zijn moordneigingen. Dit was de directe aanleiding voor Max om te besluiten naar een psychiater te stappen.
Een maand na de begrafenis van Simon werd Max opgebeld door Maria, de minnares van zijn vader. Hij geloofde zijn oren niet en belde Boy om te vragen dit het waar was. Die was er wel van op de hoogte geweest. Max besloot om Maria te ontmoeten en te praten over Simon’s belofte, namelijk dat na zijn dood er voor Maria gezorgd moest worden. Ze spraken af in een restaurant, maar Max kreeg ruzie met een hoer en liep verwondingen op, waarop Maria hem naar het ziekenhuis bracht. Max had toen geen zin meer in een gesprek met haar.

Hoofdstuk 7:
Dr. Jansen informeerde of er toch nog een regeling voor Maria tot stand was gekomen en Max bevestigde dat. Ze vroeg toen verder naar zijn ouders en hoe die elkaar ontmoet hadden en naar Maria. Het gesprek kwam uit op Boy en op een oude geliefde van Max. Dr. Jansen vroeg of hij meer over haar weten.

Hoofdstuk 8:
Max vertelde eerst over vriendinnetjes die hij op school had gehad. Daarna over de tijd toen hij gekoppeld werd aan een Joods meisje. Ten slotte kwam hij bij de joodse Esther d’Oliveira. Hij vertelde hoe hij haar had leren kennen, over het verloop van hun relatie en hoe ze vastzat aan haar ex-man. Toen hij zelfmoord gepleegd had, trok Esther zich dat erg aan. Ze begon haar leven te veranderen en werd orthodox. Ze groeiden uit elkaar en op een gegeven moment verhuisde Esther naar Jeruzalem.

Hoofdstuk 9:
De therapeute vroeg hoe het verder was gegaan. Max was drie maanden lang elk weekend naar Tel Aviv gevlogen. Hij had geprobeerd om haar mee terug te krijgen naar Nederland, maar ze bleef vastberaden. Hij stopte met reizen toen ze zich verloofde met een joodse Amerikaan. De avond dat hij het hoorde, had hij een vriend gebeld, die om hem te troosten een hoertje naar Max had gestuurd. Hij had seks met haar. De dag erna nam de vriend hem mee naar een bruiloft, waar het hoertje de bruid was. Dat raakte hem en toen begon zijn periode van impotentie.
Max werkte nog steeds op het advocatenkantoor waar hij Esther had leren kennen. Hij kon zijn gedachten niet goed meer bij zijn werk houden en hij werd slordig. Toen er een plaats vrij kwam in zijn vaders bedrijf, is hij weggegaan. Na de dood van Simon werd Max de baas. Max kwam weer terug op Maria en vertelde aan dr. Jansen dat hij nu met haar sliep. Ze begon daar vragen over te stellen, maar Max wilde het onderwerp laten rusten en begon toen over zijn broer. Ze hielden pauze en daarna zouden ze verder gaan over waarom zijn broer naar Casablanca was gegaan.

Hoofdstuk 10:
Max ging naar huis om te kijken hoe het met Maria was. Thuis gekomen, zag hij koffers in de gang staan. Maria was tot de conclusie gekomen dat ze niet van Max hield en wilde daarom weggaan. Hij probeerde haar te laten blijven, maar het lukte niet. Toen ze weg was, belde hij Robbie op. Die zei dat de jongen, die Max had aangereden, zijn been gebroken had. Verder zei hij nog dat Max misschien boete moest betalen of zijn rijbewijs een jaartje kwijt zou zijn, maar er zou geen schadeclaim komen. Max vroeg wat hij moest doen als hij niet mocht rijden. Robbie zei dat hij zijn Porsche altijd al een beetje een pooierwagen had gevonden en bovendien niks voor Max. Ook spraken ze af om een keertje te gaan eten. Hij ging weer terug naar dr. Jansen.

Hoofdstuk 11:
Hij vertelde het verhaal van Boy; over hoe hij was en de verschillen tussen hun twee, over de brieven die hij naar Max geschreven had uit Casablanca, over zijn verloofde Lea en over de zakenreis die hij maakte in opdracht van Max. Boy moest in Marokko een contract laten verlengen. Het zou niet moeilijk zijn, maar de broers waarmee SuperTex zaken deed, begonnen moeilijk te doen. Boy wilde de hulp van Max niet inschakelen en deed het op zijn eigen houtje. Hij beledigde echter de broers, die niks meer met hem te maken wilden hebben. Toen hij ook nog opgelicht werd, wilde hij niet meer terug naar Nederland. Hij nam geen contact op met Max en reageerde ook niet op zijn faxen. Op een dag kwam hij zijn oplichter tegen en volgde hem naar zijn huis. Toen hij daar kwam, werd hij in een klap verliefd op de dochter van zijn oplichter, Sulamit.
In Nederland was iedereen erg ongerust en Max kwam met het plan om naar Casablanca te gaan en zijn broer te gaan zoeken. Net voordat hij weg wilde gaan, kreeg hij bericht dat Benjamin nog leefde en dat hij niet terugkwam. Samen met Lea vloog hij toch naar Casablanca om meer te weten te komen. Boy had geen sporen achtergelaten, dus ze konden hem niet vinden. Op een gegeven moment moest Lea naar de wc. Ze wilde niet in een café plassen, dus vroeg Max iemand naar wc’s. Ze kwamen bij chemische wc’s, waar Lea ineens Boy zag zitten. Hij droeg een hoed en had zich niet geschoren, omdat hij volgens de tradities wilde leven. Die avond zaten ze met zijn drieen op een hotelkamer om te praten. Max dacht dat Boy overspannen was, en wilde hem naar een dokter brengen. Lea smeekte Boy om mee terug te komen naar Nederland om te trouwen. Hij kon dat niet, want hij was met iemand anders verloofd. De volgende dag liet hij zijn verloofd Sulamit zien en vertelde zijn levensverhaal aan Max. Ook heeft hij dat opgeschreven en aan Max verstuurd.

Hoofdstuk 12:
Dr. Jansen vroeg of hij nu therapie wilde. Max dacht dat hij dat al had door te praten. Zij was van plan om hem onder hypnose situaties uit zijn jeugd nogmaals te laten beleven.
Op het toilet zag Max een collectebus staan van het Joods Nationaal Fonds. Dr. Jansen was dus toch joods. Hij vroeg haar naar de collectebus, maar ze gaf geen antwoord en begon over zijn vader en diens kennis van joodse spreekwoorden. Hij had ze geleerd van een man die het einde van de Oost-Europese joden zag naderen. Hij ging het Jiddisch vastleggen en leerde Simon de spreekwoorden, want iemand moest ze onthouden. Max zei dat de spreekwoorden nu in zijn hoofd zaten, waarop dr. Jansen constateerde dat hij haar niet nodig had.

Hoofdstuk 13:
Toen Max naar huis liep, zag hij een Mercedes rijden en dacht dat zijn vader achter het stuur zat. Dat was natuurlijk onmogelijk. Spreekwoorden verdrongen zich achter zijn lippen en hij begreep hoe hij tegen wil en dank de erfgenaam van zijn vader was geworden. Hij zou zich er niet meer tegen verzetten.



- Onderwerp
Het onderwerp van het boek is in de eerste plaats vervreemding en daarna het terugvinden van je eigen identiteit. Door zijn welvarende bestaan heeft Max Breslauer zich afgezet van zijn afkomst en geloof, maar door verschillende gebeurtenissen raakt hij zijn greep op het leven kwijt. Hij voelt zich verdwaald tussen zijn medemens. Door aanwijzingen van de mensen om hem heen ziet hij in dat zich verzetten om zichzelf te zijn geen zin heeft en valt terug op zijn geloof.

- Gebeurtenissen
Er zijn verschillende gebeurtenissen in het boek die ervoor zorgen dat Max zijn grip op het leven kwijtraakt. Door zijn materialisme heeft hij nooit ingezien dat geestelijk evenwicht ook belangrijk is in een goed leven. De dood van zijn vader is de eerste gebeurtenis die ervoor zorgt dat Max over zichzelf begint na te denken. Hij had altijd een slechte band met zijn vader en heeft zijn leven lang afkeer gehad tegen het materialistische bestaan van zijn vader. Hij begint zich af te vragen of een betere vader-zoonrelatie misschien meer waard voor hem was geweest dan zijn afkeer. De enige vrouw die echt iets voor Max heeft betekend was Esther. Zij bekeert zich echter tot het jodendom en hij raakt haar kwijt. Tijdens hun relatie zag Max in dat zijn band met haar veel belangrijker voor hem is dan al zijn bezittingen. Max wordt erg onzeker na de bekering van Esther tot het geloof waar hijzelf zich zo van heeft afgezet. Ten slotte vertrekt ook zijn broer Boy om een gelijkwaardige reden, hierdoor is de onzekerheid van Max compleet. Boy zoekt na enkele gebeurtenissen in zijn leven zijn rust in de tradities van het Jodendom. De gebeurtenis die ervoor zorgt dat Max zich bewust wordt van zijn identiteitscrisis is het aanrijden van een Joods jongetje op sabbatochtend. Door de grote tegenstelling tussen de verdwaalde jood in een Porsche en een familie orthodoxe joden op weg naar de synagoge maakt zijn verwarring compleet. Hij zoekt een psychiater op om alles in zijn hoofd weer op een rijtje te krijgen.

- Personages
Max Breslauer is de hoofdpersoon in Supertex. De karakters die verder in het boek voorkomen hebben elk een bepaalde invloed op hem en zijn zoektocht naar zichzelf. Daarnaast komt er een psychiater in voor die Max helpt in zijn zoektocht. Max is 36 jaar oud en de eigenaar van een keten SuperTex winkels. Hij is een harde zakenman en gefocust op geld en het materiele in het leven. Hij heeft nauwelijks last van zijn geweten, ondanks dat hij goedkoop spul verkoopt en zijn klanten misleidt. Hij is op veel gebieden hetzelfde als zijn vader. In zijn privé-leven is Max echter onzeker en kan hij zijn gevoelens niet goed uiten. Zijn manier van handelen zorgt vaak voor conflicten met de mensen om hem heen. Je leert de rest van de personages kennen door de ogen van Max, je krijgt dus geen reëel beeld van deze personen. Het gaat er vooral om welke rol deze personen gespeeld hebben in het leven van Max.

- Opbouw
De opbouw van het boek houdt een bepaalde raamvertelling aan. Het speelt allemaal in het kader van het bezoek van Max aan psychiater dr. Jansen, waarbinnen het levensverhaal van de hoofdpersoon wordt verteld. Het gesprek tussen de twee wordt chronologisch verteld, maar de flashbacks niet. Het verleden wordt wel thematisch verteld, namelijk de belangrijke gebeurtenissen in het leven van Max. De hoofdstukken worden om en om afgewisseld, de oneven hoofdstukken gaan over het heden en het gesprek met de psychiater (uitgezonderd hoofdstuk 11), terwijl de even hoofdstukken terugblikken zijn (uitgezonderd hoofdstuk 12). De vertelde tijd in het heden is één dag, de vertelde tijd van de terugblikken gaan ongeveer 60 jaar terug, vanaf de geboorte van de vader van Max tot de zaterdagmorgen bij de psychiater.


- Ruimte
Het gesprek tussen Max en zijn psychiater dr. Jansen speelt zich af in Amsterdam, in een gebouw op de hoek van de Apollolaan. Verder komen in de flashbacks verschillende plekken in de wereld voor. Er wordt gesproken over de geboorte van zijn vader Simon in Polen, het leven van zijn broer in Casablanca, de dood van zijn vader bij de Loosdrechtse Plassen, en de toevlucht naar Tel Aviv van zijn vriendin Esther.

verwerkingsopdracht romantiek

KLAS 5  Romantiek Max Havelaar - Multatuli

   Ik vind dat Max Havelaar van Multatuli grotendeels representatief is voor de Romantische literatuur.

De Romantiek is een periode die duurde van ongeveer 1770 tot 1880. Deze stroming is een tegenbeweging van het Classicisme, waarin het vooral gaat om ingetogenheid en waar de nadruk ligt op het verstand. De Romantiek is een stuk uitbundiger en er is meer ruimte om gevoelens te uiten. Dit wordt gedaan op twee manieren: het non-conformisme en het escapisme. Het non-conformisme kan worden gezien als een vorm van protest. De schrijver zet zich af tegen de bestaande ideeën en laat zien wat er verkeerd is in deze maatschappij. Ook legt hij sterk de nadruk op het individualisme door anders te zijn dan anderen. In het escapisme gebeurt juist het omgekeerde. De schrijver gaat de confrontatie niet aan, maar vlucht weg voor de dingen die hij onjuist vindt. Hij kan dan onder andere vluchten in de natuur, het geloof, het verleden, humor, verre landen en in het ergste geval de dood.

 De Max Havelaar is opgedeeld in twee delen: het deel van Batavus Droogstoppel en het deel waarin Ludwig Stern vertelt over Max Havelaar. In het deel van Droogstoppel is veel vluchtgedrag te zien. Droogstoppel verklaart alle problemen die Havelaar aankaart met zijn geloof. Wanneer dominee Wawelaar de volgende woorden tot hem spreekt, is Batavus hier ook gelijk van overtuigd: ‘Is er niet veel rijkdom in Nederland? Dat komt door het geloof! Heerst in Frankrijk niet overal moord en doodslag? Juist, en dat komt doordat ze daar katholiek zijn. Zijn niet de Javanen arm? Het zijn heidenen. Hoe langer de Hollanders met de Javanen omgaan, hoe meer rijkdom hier zal komen en hoe meer armoede daar. Dat is de wil van God!’

 Er zijn echter nog meer personen die vluchten voor de ontmaskeringen van Havelaar. Dit zijn de bestuurders in Lebak en de andere districten op Java. Al deze hoge heren zijn corrupt en achterbaks en willen niet onder ogen zien dat het de verkeerde kant op gaat met Java. Havelaar heeft de grootste moeite om de verkeerde dingen aan het licht te brengen, doordat de regenten, residenten, gouverneur-generaals enzovoorts, niet mee willen werken aan zijn onderzoeken. Deze zijn bang voor wat er zal gebeuren als ze hun mond open doen.

   De stukken waarin Droogstoppel aan het woord is bevatten veel humor. Dit komt vooral door het feit dat de chagrijnige, pessimistische Batavus een grote tegenstelling vormt met de rechtvaardige, optimistische Havelaar die in de andere hoofdstukken aan bod komt. Droogstoppel is als het ware de classicist en Havelaar de romanticus. Droogstoppel vertrouwt alleen op zijn verstand en zijn geloof en houdt zijn gevoelens angstvallig in bedwang. Havelaar laat zijn gevoelens de vrije loop en laat zijn verstand daarbij dikwijls varen: ‘En hij was soepeler nog dan soepel. Met een gulheid die aan de fouten herinnerde die hem zelf zo arm hadden gemaakt, gaf hij steeds een voorschot aan de regent, zodat deze niet de behoefte had de gewone man nog harder te treffen.’ Havelaar stelt het geluk van de inlanders boven dat van zichzelf en zijn gezin.

   Verder is het boek één grote aanklacht, niet alleen tegen het Nederlandse bestuur van Java, maar ook tegen de burgerlijke onverschilligheid. Multatuli wilde gehoord worden door de mensen, en dit is ook precies de reden waarom hij dit boek heeft geschreven. Dit is kenmerkend voor het non-conformisme in de stroming Romantiek, omdat het een vorm van protest is.

   Wat totaal niet kenmerkend is voor de Romantiek, is het feit dat alles is opgeschreven zoals het is, heel realistisch dus. Multatuli zegt aan het einde van het boek: ‘Ja, ik zal gelezen worden! Als dit doel wordt bereikt, zal ik tevreden zijn. Want het was me niet te doen om mooi te schrijven. Ik wilde zo schrijven dat het werd gehoord. En, zoals iemand die ‘houd de dief!’ roept zich weinig aantrekt van de stijl van zijn geïmproviseerde toespraak, zo laat het mij ook volstrekt koud hoe men de manier zal beoordelen waarop ik mijn ‘houd de dief!’ heb uitgeschreeuwd.’ In de Romantiek wordt er veel beschreven en dat is in het Realisme niet zo. Wat dat betreft heeft het boek meer weg van het realisme.

   Max Havelaar is dus grotendeels representatief voor de Romantische literatuur, omdat het personen beschrijft die vluchtgedrag vertonen, omdat het veel humor en een zeer romantisch personage bevat en omdat het boek een aanklacht is tegen de bestaande ideeën. Het is niet volledig romantisch, omdat er op een zeer realistische manier is geschreven.

klas 5 verwerkingsopdracht verlichting

Verlichting

“Kleine gedichten voor kinderen” van Hieronijmus van Alphen is representatief voor de verlichting

De verlichting is een periode die liep van ongeveer 1650 tot ongeveer 1800. In deze periode was – eveneens als in de Romantiek- de natuur heel erg belangrijk. Mensen gedroegen zich goed naar de natuur wetten.

Mensen vonden het ook belangrijk om in het hier en nu te leven. Dus gewoon in het heden en niet te vluchten in het verleden of in de toekomst. De verlichting is dus eigentijds.

Ook was het heel belangrijk om je eigen levensstandaard te verbeteren, omdat deze volgens de mensen nog niet goed genoeg was. Je was gewoon zondig en dat moest veranderen, anders vergaf god je niet en dan kwam je niet in de hemel. Je leefde op aarde voor God en de ultieme beloning was om na de dood in de hemel te komen en daar het eeuwige leven te krijgen.

De levensstandaard moest dus verbetert worden. Dit ging natuurlijk niet alleen maar om je goed gedragen om dan in de hemel te komen, maar ook de dagelijkse dingen moesten een beetje veranderen. Dingen zoals onderwijs moesten ook belangrijk worden in de samenleving.

Vrijheid was heel belangrijk in de verlichting. Je had vrijheid van godsdienst. Dat betekende dat je in elke god mocht geloven. Er leefde dus veel godsdiensten naast elkaar.

De vrijheid van meningsuiting is ook een thema uit de verlichting. Mensen mochten hun mening openlijk uitspreken, wat in het verleden wel eens anders is geweest.

Verder was vrijheid van handel ook erg belangrijk. Hierdoor kwam het uitvinden van de drukpers, waardoor er op grote schaal boeken konden worden gedrukt en ook de wat lagere standen beschikking kregen tot boeken en zo ook leerden lezen.

De mens in de verlichting was ook overtuigd van de goedheid van de mens. Rousseau zei: “een kind is vanaf de geboorte geneigd goed te doen, maar wordt door de maatschappij bederft.” Dit geeft heel goed aan wat mensen dachten in die tijd. Ze dachten dus als je een kind vanaf zijn geboorte z'n gang laat gaan dat het kind een goed persoon wordt in de samenleving en niemand kwaad zal doen.

“Kleine gedichten voor kinderen” is een bundel die voor kinderen gemaakt is, maar deze is ook heel populair bij de oudere mensen. Veel gedichtjes gaan over kinderen en dan verwacht je al een beetje een verlichting gedicht vanwege mijn laatste puntje dat ik net heb genoemd: Een kind is vanaf zijn geboorte goed, maar wordt bederft door de maatschappij.
Hieronijmus van Alphen stond niet helemaal achter deze stelling van Rousseau, omdat van Alphen het kind zag als iets dat je zelf kon invullen in het leven. Het kind kon je of goede dingen leren, zodat het goed werd of het werd verwaarloosd in de opvoeding en daardoor slecht.
Daarom had van Alphen in een aantal gedichtjes een opvoedkundige toon, zodat de mensen met kinderen wat beter in de opvoeding werden en dat zo de kinderen allemaal beter werden en niet meer werden verwaarloosd in de opvoeding

Mijn speelen is leeren, mijn leeren is speelen,

En waarom zou mij dan het leeren verveelen?
Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak.
Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken;
Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken,
't is wijsheid, 't zijn deugden naar welke ik haak.

Je ziet in dit gedicht heel duidelijk de opvoedkundige toon. Het kind moet je wijze dingen leren, want dit is waar het kind naar verlangt; “'t is wijsheid, 't zijn deugden naar welke ik haak.”

Zo heeft van Alphen tal van dit soort gedichtjes met deze opvoedkundige toon erin.

Conclusie

“Kleine gedichten voor kinderen” van Hieronijmus van Alphen is wel degelijk representatief voor de verlichten. Er komen weliswaar niet veel motieven van de verlichting in voor, maar een heel belangrijk punt uit de verlichting komt er wel in voor. Dit belangrijke punt is natuurlijk het goed opvoeden van de kinderen en ze alle kennis geven die je zelf hebt. Het is belangrijk voor het kind om veel te weten te komen. Zo gaat het kind vanzelf goed functioneren in de maatschappij.

boekverslag stroming de aanslag

Titel: De aanslag

 Schrijver: Harry Mulisch

 Eerste druk: 1982

Genre: oorlogsroman

Samenvatting:

Tijdens de Tweede Wereldoorlog woonde Anton Steenwijk in Haarlem. Terwijl een groot deel van Nederland al feest vierde omdat zij bevrijd waren, leefden Anton en zijn familie nog in bittere armoede.

In Januari 1945 zat Anton (toen 12 jaar) met zijn ouders en zijn 17-jarige broer pater een spelletje te doen. Tot er plotseling zes schoten klonken. De NSB’er Ploeg lag dood voor het huis van de buren. Meneer Korteweg en Karin, de buren van de familie, kwamen hun huis uit en tilden het lijk voor hun huis vandaan en legden het voor het huis van de familie Steenwijk. Peter ging naar buiten om het lijk te verleggen, helaas lukte dit hem niet zonder gezien te worden door de Duitsers. Daarom vluchtte hij snel weg met het pistool van ploeg in zijn hand. De Duitsers vielen het huis van Anton in en staken het in brand. Van Peter hadden zij niets meer vernomen. Anton werd apart van zijn ouders vervoerd naar Heemstede en werd daar in een cel gestopt bij een ander jong meisje dat hem troostte. De daar op volgende maanden woont hij bij zijn oom in Amsterdam.

Na de bevrijding bleek dat Antons ouders en Peter diezelfde avond nog doodgeschoten waren. Anton bleef bij zijn oom en tante wonen. Hij dacht niet vaak meer aan de aanslag, hij had het ergens ver weg gestopt. In 1952 werd hij uitgenodigd voor een feestje in Haarlem, voor het eerst sinds de oorlog ging hij weer terug naar die stad. Hij liep nog even langs de plaats waar hun huis vroeger had gestaan en bezocht het monument dat aan het eind van de straat was opgericht. Ook de namen van zijn ouders stonden daarop. Voor het eerst voelde hij iets van angst. Hij wilde nooit meer in Haarlem terug komen.

Toen in 1956 meutes mensen alles vernielden wat met het communisme te maken had kwam hij tussen deze grote mensenmassa Fake Ploeg tegen. Fake was de zoon van Ploeg, (de doodgeschoten NSB’er). Anton vroeg hem even binnen te komen. Fake verdedigde zijn vader hartstochtelijk. Anton probeerde hem er van te overtuigen dat wat zijn vader had gedaan fout is geweest, maar dat dat nog geen reden was niet van hem te houden. Het lukte Anton echter niet en Fake liep woedend weg.

In 1961 trouwt Anton met Saskia. In 1962 werd hun dochtertje geboren. In 1966 was de begrafenis van een oud-verzetstrijder, die de vader van Saskia nog gekend heeft. Na de begrafenis werd er nog wat nagepraat en hoorde Anton plotseling iemand vertellen over schoten. Het was Takes, de man die Ploeg had doodgeschoten. Anton knoopt een gesprek aan met die man en het blijkt dat het meisje dat Anton die avond van de aanslag in de cel had getroost, samen met Takes die aanslag had gepleegd. Zij was later in de duinen geëxecuteerd. Anton begon te huilen, Voor zijn gevoel stierf het meisje nu pas. Hij had haar zijn hele leven al gezocht. Later op de avond ontdekt hij dat Saskia precies voldeed aan het beeld dat hij zich had gevormd van het meisje in de cel. (hij heeft haar nooit gezien, het was donker in de cel) Takes wilde alles weten wat Anton zich nog herinnerde van haar die nacht in de cel. Hij wist echter niets meer.

Anton was gescheiden van Saskia en hertrouwd met Liesbeth. Rond zijn veertigste kwam Anton in een crisis. Hij heeft de oorlog nooit echt goed kunnen verwerken.

In november 1981 deed Anton mee aan een vredesdemonstratie. Opeens kwam hij Karin Korteweg tegen (de buren die het lijk voor hun huis hadden gelegd). Ze vertelde dat zij en haar vader na de oorlog naar Nieuw-Zeeland waren geëmigreerd, dat haar vader geen rust meer had, bang dat Anton wraak zou komen nemen. Daar had haar vader later ook zelfmoord gepleegd. Ze hadden het lijk verplaatst om zijn hagedissen te redden. Later had hij ze allemaal doodgetrapt. Waarom voor Antons huis en niet voor dat van de familie Aarts? Bij de familie Aarts zaten Joden verborgen. Verward nam Anton afscheid van Karin. Hij had nu na al die jaren antwoorden op zijn vragen. Maar wie was er schuldig?

Stroming;

Het werk verscheen voor het eerst in 1982. De stroming die in deze tijd domineerden waren:

 - Postmodernisme, de wereld is door de mens gevormd, er bestaat geen werkelijkheid, alleen die door de mens zelf bedacht is. Kenmerken zijn pluriformiteit (veelvormigheid), metafictionaliteit (als ware twee werelden door elkaar) en een eclectisch karakter (er wordt gebruik gemaakt van informatie uit allerlei bronnen).

 - Feminisme, de vrouwen komen op tegen het beeld dat door mannen is gemaakt. Zij willen de traditionele rolverdeling afbreken.

 De aanslag’ behoort volgens mij niet tot het postmodernisme, omdat de aanslag een duidelijk verhaal heeft wat goed te volgen is. Ook is het boek niet feministisch, want hier gaat het boek helemaal niet over. Tot welke literaire stroming dit boek behoort, is moeilijk te zeggen. Ik vind het een heel realistisch boek, omdat alles echt gebeurd kan zijn, dus ik zou zeggen dat het boek tot het realisme behoort (of neorealisme).

boekverslag het diner

Boekverslag

Auteur: herman koch

Titel: het diner

Verschijningsdatum eerste druk: januari 2009

Uitgegeven bij: Anthos te Amsterdam

Genre: psychologische roman.

Samenvatting:

Paul Lohman is vader van Michel en gelukkig getrouwd met Claire Lohman. Na een carrière als geschiedenis docent op de middelbare school is hij op non-actief gesteld door zijn agressieve uitingen op het werk en in zijn privé leven. Paul is de broer van presidentskandidaat Serge Lohman.

Het verhaal begint bij een diner dat Paul en Claire hebben met zijn broer Serge en zijn vrouw Babette in een duur restaurant. Een restaurant waar ‘normale’ mensen volgens Paul niet komen.

Tijdens het diner valt het Paul op dat Babette heeft gehuild, ze verbergt haar ogen achter een donkere bril. Het gezelschap gaat gewoon aan tafel zonder iets te laten merken. Al snel lopen de spanningen hoog op. Paul en Claire zijn totaal geen types voor een restaurant als dit. Paul ergert zich dood aan de Gerant van het restaurant. Die, door middel van zijn pink, aanwijst waar alle gerechten wel niet vandaan komen en hoe ze zijn gemaakt.

Eerst wordt er gepraat over allerdaagse dingen zoals films, vakanties e.d. Maar als Paul na een bezoek aan het toilet terug komt bij de tafel is het mis gegaan. Babette is in huilen uitgebarst en vlucht naar de tuin. Claire volgt Babette om met haar te praten. Serge en Paul blijven alleen over..

Serge schuift de huilbui van Babette op de hormonen. Volgens hem heeft ze er al langere tijd last van. Het wordt Paul wat teveel en hij verdwijnt ook van tafel om te kijken waar Claire en Babette zolang blijven. Eenmaal in de tuin voelt Paul een mobieltje afgaan in zijn zak, het mobieltje van zijn zoon. Die middag had hij stiekem in het mobieltje gekeken op zoek naar een filmpje.

Hij neemt op en krijgt zijn eigen zoon aan de lijn die zich afvraagt wat zijn vader met zijn mobieltje doet. Michel wil zijn mobiel wel op komen halen. Hierdoor heeft Paul nog maar even de tijd om het filmpje te zoeken. Hij vindt een filmpje waarin zijn zoon en de zoon van Serge een zwerver mishandelen op het station. Ook luistert hij snel de voicemail af. Op de voicemail staat een bericht van Claire waarin ze zegt dat ze het vanavond moeten doen, en dat papa nergens van wist. Paul weet niet wat hem overkomt, zijn vrouw en zoon houden iets voor hem achter.

Na een tijdje komt Michel aan. Op dat moment verteld Paul aan de lezer wat er allemaal is gebeurt. Op weg naar huis van een schoolfeest gingen Michel, Rick en Beau(geadopteerde zoon van Serge en Babette) nog even pinnen. In het pinhokje lag een stinkende zwerver te slapen. De zwerfster begint te schelden en zegt dat ze op moeten rotten. Dat maakt Michel en Rick kwaad, Beau heeft er geen zin in en gaat naar huis. Michel en Rick beginnen dingen van straat te halen en het tegen de zwerver aan te gooien. Ze gooien en bureaulamp en een lege jerrycan. Maar dan gaat het mis… Er komt een aansteker bij en de jerrycan, waarvan de jongens dachten dat hij leeg was, ontploft en de zwerfster is op slag dood….

Paul en Claire komen achter dit incident na een uitzending van Opsporing Verzocht. De camera’s in het pinhokje hebben alles opgenomen. Op de beelden is niet te herkennen wie de jongens zijn, maar Paul herkent zijn enige kind meteen. Claire lijkt niets te merken, ten minste zo doet ze.

Langzamerhand komt de aap uit de mouw. Michel vertelt dat Beau Michel en Rick chanteert door een filmpje met hun stem op de achtergrond op YouTube te zetten. Als Michel en Rick geld geven aan Beau is er niks aan de hand, maar als ze dat niet doen dan gaat Beau naar de politie.

Als Michel is vertrokken, en Claire en Babette zijn teruggekeerd gaan ze terug naar het restaurant en schuiven weer aan bij Serge.

Dan begint Serge te vertellen dat hij een plan heeft om de toekomst van zijn zoon te beschermen. Hij wil aftreden als toekomstig president. Volgens hem kan Rick er niet mee leven dat hij de dood van een zwerver op zijn geweten heeft. Babette en Claire verklaren Serge voor gek, Paul kan het allemaal niet zo schelen.

Serge verteld dat hij een persconferentie gaat geven in het café waar Paul en Claire altijd komen. Dat maakt Paul wel kwaad. Serge en Claire betalen de rekening en verlaten het restaurant.

Claire verteld aan Paul dat ze alles in scène heeft gezet. Het geheimzinnige gedoe van Claire over Michel heeft allemaal een rede. Aan tafel had Claire Michel opgebeld, later verteld ze aan Paul dat dat toneel was en dat ze Michel een alibi wilde geven.

Claire vertelt de rest van haar plan aan Paul. Ze wil dat hij zijn eigen broer verwond zodat de persconferentie niet door kan gaan. Paul vindt die geen goed idee. Dan gaat ook Claire van tafel ze gaat alvast richting het café waar Serge de pers toe gaat spreken. Paul blijft achter tot hij sirenes hoort, hij loopt zo normaal mogelijk naar buiten. Meteen heeft hij in de gaten wat er aan de hand is. In zijn plaats heeft Claire zijn broer verwond. Zo kan alsnog de persconferentie niet door gaan. Met een minuscuul knikje gebaart Claire dat Paul snel naar huis moet gaan. Zij eindigt op het politie bureau. Michel en Rick hebben in de tussentijd met Beau afgerekend. Je weet niet precies wat ze hebben gedaan maar Beau leeft niet meer.

Verwachtingen;

Ik ben op het idee gekomen om dit boek te lezen door mijn ouders, zij hadden het gelezen en vonden dat dit wel een boek voor mij zou zijn, ik zelf verwachtte dat het een heel saai, langdradig boek zou zijn.

Motief en thema:

Het thema van het boek is dilemma. Wat moet je doen als je kind iets heel ergs heeft gedaan? Moet je net als Paul je kind beschermen voor wat hij heeft gedaan? Om zo zijn jeugd te redden. Of kun je beter net als Serge gewoon eerlijk en openkaart spelen omdat je kind er anders later trauma’s aan overhoudt? Deze vragen worden op het eind vaak tot discussie gesteld door Paul en Claire.

Verschillende motieven zijn:

Liefde: tot hoever kan je gaan uit liefde voor je eigen kind?

Familie: de familieband staat ook centraal in het boek. De familie Lohman zorgt goed voor elkaar, dat zie je terug als Michel 5 jaar is en Claire in het ziekenhuis ligt. Serge en Babette willen Michel dan meenemen omdat ze denken dat Paul het niet redt in zijn eentje.

Eten: Het hele boek is een diner. Elk deel van het boek begint weer met een stukje over eten.

Moord: er wordt vaak gesproken over de moord die Michel en Rick hebben gepleegd.

Schrijfstijl:

Het taalgebruik is niet heel moeilijk. Er worden niet onnodig veel moeilijke woorden gebruikt. Soms is het wel grappig dat Herman Koch door de ogen van Paul sommige dingen heel erg kan afzeiken en mensen de grond in kan boren. Dit doet hij op een redelijk harde manier:

Bladzijde 261:

"Ik rook een merkwaardige lucht, het was niet direct een zweetlucht, eerder de lucht van afval dat gescheiden wordt aangeboden – of beter gezegd, dat gedeelte van gescheiden afval dat normaliter in de groene bak belandt. Ik kon me niet aan de indruk ontrekken dat de lucht van de rector zelf afkomstig was; misschien gebruikte hij geen deodorant om de ozonlaag te ontzien, of anders waste zijn vrouw zijn kleren in milieuvriendelijk wasmiddel; zoals bekend wordt witte was met zo’n wasmiddel na verloop van tijd grijs, schoon wordt het in elk geval nooit meer. "

Tijd:

 Dit boek speelt zich af in de 21ste eeuw. Dit kan je zien doordat Herman het heeft over president Bush en Balkenende. Ook wordt de euro genoemd dus je kunt met zekerheid zeggen dat dit boek zich afspeelt tussen 2004 en 2008. Omdat Bush nu weer is afgetreden.

In het boek zelf krijg je gedurende het hele boek een soort flashbacks, om de lezer een gebeurtenis uit het verleden te weten te laten komen, en daarop volgend weer een gesprek tussen de mensen van ‘’het diner’’

Situaties:

Er is een heel belangrijke gebeurtenis, de gevoelens zijn een soort gevolg van deze gebeurtenis. Dus de gebeurtenissen en gevoelens zijn even belangrijk. Er kwamen niet heel veel gebeurtenissen voor in het boek, maar de gebeurtenissen die wel voorkwamen waren zijn zo belangrijk dat dat helemaal niet uitmaakt. Ik vond het een best wel erge gebeurtenis, een zwerver doodde is niet de normaalste zaak van de wereld. Maar ik snap ook wel dat Michel en Rick het in het boek niet zo bedoeld hadden. Helaas gebeuren er in het echte leven wel dit soort dingen die wel zo bedoeld zijn.

Eindoordeel:

Ik geef dit boek een 6, ik vond het niet heel spannend en leuk om te lezen, vooral de manier waarop het verhaal verteld wordt, mensen hebben een diner en praten over een gebeurtenis en soms krijg je er extra informatie over d.m.v. een soort flashback, vond ik niet zo leuk.

Toch was het een leuker boek dan ik had verwacht, en het was dan ook zeker niet saai of vervelend om te lezen.

Bronnen:

Scholieren.com

Samenvattingen.com